Vriendinnen

Vriendinnen


Ouderenzorg
Mevrouw G (82) een struise Noord-Hollandse zat wat verloren op de gesloten psychogeriatrie-afdeling, drie hoog in het verpleeghuis, nog niet gewend aan alles wat veranderd was. Thuis ging het niet langer, haar man kon de situatie niet meer aan. Haar grote gezin was haar alles geweest en zodra er iemand in haar buurt kwam, stelde ze de vraag:
“Ben jij der ientje van mijn, neem je me mee?”
 
Zo kwam ik haar halen voor een activiteit en kon ik voor een deel aan haar vraag voldoen. Ze mocht met mij mee.Toch kon ik haar niet echt plezieren, aan activiteiten nam ze weinig deel. Ze wilde naar huis, naar haar kinderen. Ze had geen tijd voor zulke zaken, flauwekul allemaal. Het was tijd voor de was, aardappelen schillen, d’r jongens kwamen zo thuis.
 
Ze bracht haar tijd door in de gang, op de afdeling, wachtend op de bus die haar op de hoek bij het Kerkplein af zou zetten. Met een schuin oog de afdelingdeur in de gaten houdend, daar was haar vrijheid.Tot mevrouw H bij haar kwam zitten, pas opgenomen, ze leken wel een beetje op elkaar zoals ze daar zaten met hun hun tas op schoot. De dames konden het direct goed met elkaar vinden, ze hadden hun vaste praatje. “We zitten hier even zo goed lekker he, met het zonnetje op onze rug”. “Nou meid, heerlijk zo”.
 
De dames hielden zich letterlijk en figuurlijk aan elkaar vast, het grootste gedeelte van de dag zaten ze armpie door, naast elkaar. Ik nam ze samen mee naar beneden met de lift. De zangclub en de gymnastiekclub, ze lachten wat af. Toen we later met de lift naar boven gingen en de liftdeuren open gingen zag mevrouw G haar kans schoon. “Kom, zei ze, resoluut aan de arm van mevrouw H trekkend. “Hier kenne we d’r uit”. De dames liepen in ganzepas de geopende deuren van de gesloten afdeling door. Waar een paar minuten later klonk: ”We zitten hier even zo goed lekker hè”.

Senior-Activiteitenbegeleidster

Suggesties


De Internationale

Als trainer verdiep ik me in het werk van de cursisten. Zodoende neem ik regelmatig een kijkje op hun werkplek. Zo draaide ik een ochtend mee op een kleinschalige woongroep voor psychogeriatrische ouderen. De groep werd begeleid door een team van verzorgenden. Rond het middaguur werd de tafel gedekt voor de…

Lezen

Gedeeld verleden

Soms word ik als coach en trainer gevraagd om mee te denken over een probleem dat zich voordoet bij een bewoner. In dit geval ging het om een bewoner van een woongroep voor psychogeriatrische patiënten. Een van de bewoners van de woongroep at slecht. Al snel wordt er dan gedacht…

Lezen

Oorvijg

Het proces van dementie kan gepaard gaan met veranderingen in de persoonlijkheid. Een van de bewoonsters was voor haar kinderen haast niet meer te herkennen. Van een norse onvriendelijke vrouw die moeilijk in de omgang was, veranderde  ze in een warme lieve dame. Het personeel in het verpleeghuis kende haar…

Lezen