Een maatpak

Een maatpak


Dak en thuislozen

Na een tijd gewoond te hebben binnen onze voorziening, was voor een van de bewoners de tijd gekomen om door te stromen. Wij, medewerkers en medebewoners, waren nog niet overtuigd van een stevige basis aan (actieve) eigenschappen die nodig zijn om deze stap te kunnen zetten. We kwamen op het idee op om een Eigen Plan bijeenkomst te houden met, voor en door deze persoon.

In een kamertje midden in het centrum van Amsterdam kwamen wij bijeen om de hoofden bij elkaar te steken en uit te zoeken wat wél werkt. Kwetsbaar, want het is nogal wat om je karakter, gevoelens, gedachten en gedrag bloot te leggen in bijzijn van familie, vrienden, collega’s en professionals.

Ik stak van wal en benoemde de zorgen die ik heb. Ik had moeite had met pijnpunten benoemen maar werd aangemoedigd door de aanwezigen inclusief de bewoner. Zij gaven aan het fijn te vinden hier eens open over te spreken. De reeks werd afgemaakt en de uitkomst hiervan was zowel confronterend als verlichtend.

Ok, analyse gedaan, alles ligt open. En nu, vroeg het netwerk zich af. ‘Wij hebben het hier al eerder over gehad en het verandert niet. Wat verwachten jullie nu van ons? Wij zijn geen professionals en hebben niet de tools om hier professioneel mee om te gaan.’
Juist het feit dat jullie géén professionals zijn en in samenspraak met jullie vriend gaan onderzoeken wat er wél werkt, juist dat biedt misschien wel de kans om dingen echt te veranderen. Zei ik. Met deze boodschap, en alle mogelijkheden open, verlieten de professionals de ruimte.

Na twee uur werden wij teruggeroepen om de uitkomst van de bijeenkomst te bespreken. Heftig was het geweest en intensief. Maar door de grote mate van humor was het ook gezellig. Een volledig dicht getimmerd plan werd door vrienden gepresenteerd. De gemaakte afspraken waren verbonden met creatieve invullingen en oplossingen. Geheel op maat. Aan alles was gedacht, van zaken rondom de financiën tot aan slaapritme. Geloof en moed was zichtbaar, niet alleen bij de bewoner maar ook bij de andere aanwezigen. Knap werk geleverd, dat was wat iedereen voelde en uitsprak.

Daar zaten wij dan, een paar weken later, bij het eerste officieel volgens plan uitgevoerde huisbezoek. De gesprekken over zijn situatie werden, van mijn kant, nog steeds gekarakteriseerd door het uitspreken van vertrouwen en aanmoediging. Nu werd dit ondersteund met een officieel plan, een maatpak, aangemeten aan de hand van de Eigen Plan bijeenkomst.

De positieve invloed van het plan, en vooral de uitvoerders, was merkbaar omdat hij weer positief in het leven stond. Iets wat de afgelopen tijd onbereikbaar leek omdat nadenken vaak gepaard ging met zorgen en vluchten. En ik, ik had volgens hem een bijdrage hieraan geleverd omdat ik hem dat duwtje in de goede richting gegeven had. Ontroerend, want het is nogal wat om te horen dat je handelen zo veel betekent voor iemand anders. Vol goede moed gaf meneer aan de toekomst in te gaan.

 

Ondersteuner Maatschappelijke Opvang

Suggesties


Levenswandel

Zeven jaar geleden was hij gescheiden van zijn vrouw. Het huwelijk kende vanaf het begin tegenwerking vanuit de familie. Haar familie was niet blij met hem vanwege zijn openlijk lesbische zus. Zijn familie niet vanwege de verslavingsproblemen van haar vader. Samen kregen ze een zoon en verhuisden van Amsterdam naar…

Lezen

Luizenmoeder

Regelmatig controleer ik de kinderen in de klas van mijn zoon op hoofdluis. Luizenmoeder heet dat. Een bekend fenomeen voor ouders die kinderen hebben in de schoolgaande leeftijd. Zo nu en dan is er uitbraak van hoofdluis. Als ik zo die kinderen aan het napluizen ben moet ik terugdenken aan…

Lezen

Een dinsdag in de verslavingszorg: de dood, conflicten en veel medicijnen

De porto gaat aan. Via de porto kan ik opgeroepen worden als een crisis zich voordoet. Dan wordt van mij verwacht dat ik alles laat vallen en me naar de plaats des onheils spoed. Ik ben er klaar voor, mijn dag begint. Meneer B is overleden, een hartstilstand. Hij werd…

Lezen