De man, gekleed in een legeruniform, had zich gemeld bij de politie om te waarschuwen voor bekenden van hem die in het bezit waren van wapens. Als lid van een commando-eenheid in het leger voelde hij de verantwoordelijkheid om dit te melden. Hij haalde zijn eigen wapen tevoorschijn. Dat bleek weliswaar nep maar het zag er toch behoorlijk echt uit. De politie nam het in beslag, verhoorde hem en kwamen tot de conclusie dat het een bijzondere meneer was. De verhalen over zijn tijd in het leger waren nogal uitzinnig. Zo verhaalde hij over een openhartoperatie, door hem uitgevoerd, op het slagveld.

Ik werd gevraagd om poolshoogte te nemen. De man zou te vinden zijn in dagactiviteitencentrum. Ik maakte een afspraak met de begeleiders aldaar en ging de hort op. Zo kwam ik nog eens ergens.
Zo’n dagcentrum is altijd wat vervreemdend. Het is nooit helemaal duidelijk wie er cliënt is en wie begeleider. Iemand ging me voor naar de ruimte waar ik de commando kon vinden. We kwam in een huiskamer. Ik verwachtte een meneer in een legeruniform maar daar zat Batman. Een zwart shirt met het gele batmanlogo een wijdvallende cape tot op de enkels afgemaakt met hoge zwarte rijglaarzen.
Even dacht ik dat dit een grap was. Iets met een verborgen camera. Maar de persoon die mij naar deze Batman had gebracht reageerde alsof dit de normaalste zaak van de wereld was en bood me koffie aan. Ik twijfelde of ik zo wel een gesprek kon voeren maar zette me daar snel overheen.

Meneer bleek twee persoonlijkheden te bezitten. De een was die van een commando, in die hoedanigheid had hij zich bij de politie gemeld. De ander was die van Batman, waar ik nu kennis mee maakte. Hij was een bekende bij het activiteitencentrum, kwam er al jaren. Meneer was hier niet alleen bekend vanwege zijn persoonlijkheden maar ook omdat hij zeer kunstzinnig was. Hij maakte prachtige schilderijen.

Reclasseringswerker Advies LDH